دنيای من

دنیای من

پنجشنبه 28 مهر 1384

دنیای من پر از صداست. پر از درد و دلهای جورواجور. پر ازهمدردیها.
دنیای من مخلوطی از گفته ها و ناگفته هاست. پر از نگاه هاست. نگاه هایی گاه سرشار از امید و اغلب بی هیچ امیدی.
دنیای من دنیای دریچه هاست. روزنه هایی به سوی نور در قعر تاریکی.
دنیای من جستن اندکی اعتماد در متروکه های بی اعتمادی است.
دنیای من پر از چشمانی است که گاه تر می شوند و گاه برق می زنند.
دنیای لبهایی است که گاه می لرزند و گاه چونان غنچه ای می شکفند.
دنیای گشتن به دنبال چیزهایی است که در دور دستها روزی به جا مانده اند.
دنیای سرزمین هایی که تنها در چمدانی گنجانده شده اند. خانوادهایی که در قابهای کهنه عکس جا گرفته اند. کودکانی است که به تصاویر قاب شدده مادرشان شبخیر و صبح بخیر می گویند.
دنیای من گاهی دنیای به دور ریختن ارزشهای پوچ است و شکستن قابهای مسیحان مصلوب.
دنیای در جا زدن و در دایره ای باطل به دور خود چرخیدن است.
دنیای ارواح گذشته و آرزوهای بر بادرفته.
دنیای من دنیای ترسهای کودکی، عصیان بلوغ،بی پروایی جوانی است.
دنیای من مشتی خاطره است، پراز شاید هاست.
دنیای من، دنیای کاش ها و افسوسهاست. دنیای بایدها و نبایدهاست.
دنیای من دنیای دستانی هستند که به سوی تو دراز می شوند و در دستان تو به دنبال تعریفی دیگر از انسان می گردند.

تجربيات کاري | بازگشت به صفحه اول

دنبالک:

آدرس دنبالک براي اين مطلب: http://www.donyayeman.com/cgi-bin/mt/mt-tb.cgi/437