جای خالی دخترم
پنجشنبه 23 تیر 1384دخترم دوباره رفت و بیش از دوهفته برای برگشتش در اتاقی که بوی او از در ودیوارش میآید باید صبر کنم.
دلم حسابی گرفته است. دلم برای دوران نوزادیش, سه سالگی اش, روز اول مدرسه اش, خنده هایش با دهانی بی دندان, روز اول دبیرستانش ... تنگ شده است.
دلم برا ی هر چیزی که خاص اوست حتی طرز اخم کردنش تنگ شده است.
پای میز تحریرش نشسته ام و به گذشت سریع زمان فکر میکنم.
دیشب داشت از من میخواست که خودم را گاهی به جای او بگذارم و برای لحظه ای هم که شده مشکلات بچه هایی که پدر و مادرشان از هم جدا شده اند را بفهمم. من به او گفتم مادرهای بچه هاهم مشکلات خاص خود را دارند بد نیست که او هم گاهی اوقات جایش را با من عوض کند.
يادداشت ها | بازگشت به صفحه اول
دنبالک:
آدرس دنبالک براي اين مطلب: http://www.donyayeman.com/cgi-bin/mt/mt-tb.cgi/425