فيلم ده
دوشنبه 1 مهر 1381فيلم ده
فيلم آخر عباس كيارستمي نظر مطبوعات فرانسوي را به شدت به خود جلب كرده است. چند روز پيش توي مترو خانمي كه كنار دستم نشسته بود داشت مطلبي را در مورد فيلم ده يا TEN در روزنامه LE MONDE ميخواند. من هم از گوشه چشم نظري به مطلب انداختم كه باعث كنجكاويم براي ديدن فيلم شد.
ديشب به اتفاق يكي از دوستان بلژيكيم به سينما رفتيم. بيش از نيمي از سالن پر بود. فكر كنم تنها ايراني سالن من بودم.
داستان فيلم ماجراي ده برخورد متفاوت زني است در حال رانندگي كه ده سكانس جداگانه را تشكيل ميدهند. اولين سكانس شماره ده است و بعد از آن شمارش معكوس شروع شده و در انتها با سكانس يك فيلم پايان ميابد. از موسيقي فيلم خبري نيست و ببينده حالت كسي را دارد كه بدون اطلاع راننده سوار ماشين او شده و شاهد برخورد هاي روزمره اين فرد با با شش نفر متفاوت است.
بروشوري فيلم را اينگونه معرفي ميكرد :
ده دليل خوب براي دوست داشتن ده
۱- دريچه اي بروي دنيا
۲- جهاني
۳- معاصر
۴- بدون تابو
۵- في البداهه
۶- احساسي
۷- رك و صريح
۸- جادويي
۹- جذاب
۱۰- une presse enthousiaste à Canne اين را به فارسي نميذانم چطور ترجمه كنم براي همين به فرانسه مي نويسم.
فيلم ده به نقل از روزنامه LE MONDE سياحتي در عشق، در لطافت، در درد، آواز آزادي است.
در مورد فيلم حتما خواهم نوشت. ديدن اين فيلم را به دوستاني كه امكانش را دارند توصيه مي كنم. بعيد ميدانم اين فيلم در ايران نمايش داده شود.
دنبالک:
آدرس دنبالک براي اين مطلب: http://www.donyayeman.com/cgi-bin/mt/mt-tb.cgi/240